Kako je Wikileaks obzananio 2011. godine, u depeši Američke ambasade u Beogradu pod šifrom 002BELGRADE00001627, depeša broj 8, lider SDA Sandžaka Sulejman Ugljanin je svake godine tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu i opasade Sarajeva iz Istanbula, gdje je odbjegao, posjećivao Sarajevo.
WikiLeaks je 2011. godine objavio dokumente i izvještaje američke ambasade u Beogradu iz 2007. godine u kojima se tretiraju i događaji u Sandžaku iz 2006. godine.
Američka ambasada spominje da je prvi put imala kontakt sa Ugljaninom tokom rata u Sarajevu 1994. Američka ambasada Ugljanina, također, opisuje kao čovjeka koji je napravio nagli zaokret od politike slijeđenja Alije Izetbegovića do politike potčinjvanja Slobodanu Miloševiću.
“Kao jedan od osnivača SDA, stranke Alije Izetbegovića, Ugljanin je počeo naoružavanje Sandžaka u ranim devedesetim, kako bi se on otcijepio od Srbije. Kasnije je Ugljaninova stranka raskrstila s tim i ušla u koaliciju sa DSS Vojislava Koštunice”, navodi se u depeši ambasade SAD-a.
Američki ambasador u Beogradu Kameron Manter navodi da je Ugljanin koristio brutalnu taktiku da ostane na vlasti, “uključujući i krađu na (tada) posljednjim lokalnim izborima 2006”.
Manter je napisao da je Koštunica “inscenirao sukob među muftijama preko svoje ‘mačije šape’ u Sandžaku – Ugljanina“.
Ambasador Manter podsjeća na Ugljaninovu prošlost, usko ga povezujući s metodama vladavine Slobodana Miloševića.
Manter piše da je Sandžak “jedan od posljednjih ostataka Miloševićeve ere gdje lokalni političar uspostavlja svoju moć putem manipulacija, prinuda i zastrašivanja“.
Manter tvrdi da je Ugljanin optužio SAD za rascjep u lokalnoj Islamskoj zajednici i da je rekao da Amerika podržava muftiju Muamera Zukorlića.
Navodi da lokalni opozicioni lideri i predstavnici NVO bili su zabrinuti zbog Ugljaninove represivne vladavine, a Aida Ćorović nazvala ga je “sandžački Milošević”.
Kaže se da je uspio pobjeći u Tursku kada su pohapšeni svi aktivisti SDA Sandžaka zbog zalaganja za specijalni status Sandžaka, a onda se 1996. godine, redovnom Jatovom linijom vraća u Novi Pazar uz policijsku pratnju iz Beograda.
“Vratio se uz dozvolu Slobodana Miloševića”, stoji se u depeši pod brojem 8.