Imam i teolog iz Novog Pazara Senad ef. Halitović izabran je u subotu za predsjednika Mešihata Islamske zajednice Sandžaka i sandžačkog muftiju pri Rijasetu Islamske zajednice Srbije. Izbor je bio jednoglasan, iako je za sandžačkog muftiju kandidaturu podnijelo pet imama i alima.
Efendija Halitović već duže vrijeme važi za jednog od najuglednijih alima u Sandžaku. Svršenik je novopazarske medrese “Gazi Isa-beg”, dok je Fakultet islamskih nauka završio na Džamiatul‑ulumu u Sani u Jemenu, gdje je i magistrirao. Halitović je ranije bio uposlen u Mešihatu Islamske zajednice, kojom je rukovodio tadašnji muftija Zukorlić na mjestu glavnog imama Novopazarskog medžlisa. Halitović je jedno vrijeme obnašao i funkciju pomoćnika muftije Zukorlića i duži niz godina bio imam u jednoj od najpoznatijih sandžačkih džamija – Arap džamiji.
U vremenu sukoba unutar Islamske zajednice Halitović je stao na stranu Mešihata IZ u Srbiji. Ipak, nakon prvih godina puča unutar Islamske zajednice, Halitović je s grupom imama i alima tražio od tadašnjeg muftije Zukorlića da se pokrene proces ujedinjavanja Islamske zajednice. Tada pada u nemilost Zukorlića i biva otpušten s posla, kao i mnogi njegovi istomišljenici koji su se okupili u neformalnoj Inicijativi za pomirenje.
Muftija Halitović je nakon izvjesnog vremena mirovanja i neangažiranja očito procijenio da su mu vrata zatvorena u Islamskoj zajednici u Srbiji, kojom rukovodi muftija Dudić, a neformalno presudan utjecaj i dalje ima Muamer Zukorlić i stranački funkcioneri Stranke pravde i pomirenja, te odlučio da se pod takvim okolnostima ipak angažira u drugoj Islamskoj zajednici. Neke informacije kazuju da je to Halitović uradio uz konsultaciju s turskim Diyanetom, koji mu je i čestitao izbor na mjesto muftije.
Procjene su da će jedan dio imama koji su otpušteni iz službe pri Islamskoj zajednici u Srbiji zbog protivljenja Zukorliću i politizaciji Islamske zajednice također se priključiti kolegi Halitoviću. Naime, oni su više puta isticali pasivan odnos Rijaseta Islamske zajednice u BiH na samovolju unutar Mešihata u Srbiji i potpunu politizaciju ove vjerske institucije, koja uglavnom okuplja sandžačke muslimane.
Izbor muftije Halitovića iznova je otvorio skoro pa zaboravljenu temu jedinstva muslimana u Sandžaku. Možda je na redu aktiviranje komisije Rijaseta IZ u BiH, koja je trebala raditi na ujedinjavanju muslimana u Sandžaku i Srbiji, a koja očito nije dala zapažene rezultate. Svakako da put nisu dvije islamske zajednice, niti dvojica muftija sandžačkih, ali bez svake sumnje, put nije ni pretvaranje islamske zajednice u servis jedne od nekoliko sandžačkih stranaka, u ovom slučaju Stranku pravde i pomirenja.
Tako da se u jednom momentu dogodilo da više uglednih i priznatih alima ima van Islamske zajednice nego što ih ima unutar nje. Kulminacija se desila osnivanjem Bošnjačke demokratske zajednice (kasnije preimenovane u Stranku pravde i pomirenja), na čije je čelo došao Muamer Zukorlić. Islamska zajednica sve je to vrijeme korištena kao glavna izborna baza i potencijal u kampanji, a mnogi vjerski službenici, mediji i vjerski objekti korišteni su u najprizemnije političke kampanje.
To su, zapravo, sve nove okolnosti u poređenju s 2007. godinom, kada se desila podjela unutar Islamske zajednice. Pored netransparentnih finansija i netransparentnog izbornog procesa, ovaj period obilježilo je potpuno jednoumlje unutar zajednice i otpuštanje velikog broja mladih i školovanih kadrova koji nisu bili po volji Zukorliću.
Sve ovo, ali i mnogo šta drugo, navelo je širu sandžačku javnost da izbor muftije Halitovića zapravo shvati kao iznuđeni potez jednog dijela imama koji su sve ove godine bili žrtve uske vjerske oligarhije koja je odana jednom sandžačkom političkom lideru i koja je Islamsku zajednicu konzervirala i začahurila samo kao zajednicu jedne političke opcije koja, da stvar bude gora, ima najmanje političke podrške u Sandžaku.
Naravno, izbor Halitovića za muftiju Zukorlićevi zagovornici i sandžački mediji koristili su da pokušaju ponovo poentirati na priči o “otpadnicima” i “izdajicama” koji su odani Beogradu, a ne Sarajevu. Međutim, vidljivo je odsustvo reakcija javnosti i u Sandžaku i u BiH na ovu izlizanu metodu odstrela konkurentske vjerske zajednice. Jer, kada je riječ o muftiji Halitoviću, jasno je da okolnosti njegovog izlaska iz Zukorlićevog zagrljaja i, na koncu, pristupanja drugoj Islamskoj zajednici nisu ni izbliza crno-bijele kako bi ih Zukorlić želio predstaviti. Uz to, Zukorlić se od 2007. godine naovamo dobrano kompromitirao svojim političkim djelovanjem, svojim šurovanjima s Vučićem i Šešeljem i, jednostavno, više ne može crpiti snagu iz priče koju je prodavao prije 12 godina.