Rasim Muminović bio je bošnjački filozof, redovni profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu. Profesor Muminović ostat će upamćen kao izuzetan predavač koji je više od četrdeset godina predavao predmet Historija filozofije na Filozofskom fakultetu u Sarajevu i Fakultetu političkih nauka u Sarajevu, ali i kao jedan od najznačajnijih intelektualaca ovog dijela Evrope. Profesor Muminović je bio najistaknutije ime bh. filozofije i prvi bh. mislilac koji je osvojio referentnost i potvrđivao je u međunarodnim okvirima.
Osim izuzetnog opusa koji ostaje kao najjasnije svjedočanstvo intelektualnog rada profesora Muminovića, znanje koje je prenio svojim studentima predstavlja njegovu najznačajniju zaostavštinu zbog koje će misao profesora Muminovića nastaviti da živi i oblikuje filozofsku misao u Bosni i Hercegovini.
Upornim i savjesnim profesionalnim radom profesor Muminović je dao najznačajniji doprinos internacionalizaciji filozofije u Bosni i Hercegovini i prvi je bošnjački filozof sa važnim internacionalnim referencama. Odlaskom profesora Muminovića, Sandžak i Bosna i Hercegovina izgubili su svog najznačajnijeg filozofa i jednog od rijetkih intelektualaca koji je svojim životom svjedočio i potvrđivao ono što je govorio u svojoj etičkoj misli.
Rasim Muminović rođen je 22. aprila 1935. godine u Trijebinama kod Sjenice kao prvo dijete oca Hivza i majke Hajruše, rođ. Biberović. Završio je osnovno obrazovanje u rodnom kraju, započeo gimnaziju, a nastavio na Gazi Husrev-begovoj medresi (četiri razreda) i Učiteljskoj školi (četiri razreda) u Sarajevu. Studij filozofije i njemačkog jezika započeo je 1956/1957. godine na Filozofskom fakultetu u Sarajevu i diplomirao 1960. godine sa odličnim uspjehom. Nakon kratkog boravka na Radničkom univerzitetu (1960/1961), započinje postdiplomski studij etike na Filozofskom fakultetu u Beogradu i završava odbranom magistarske teze “Odnos Marksa prema povijesti“ 1964. godine.
Biran je za asistenta 1965. godine,a potom dvije godine kasnije za docenta na predmetu Etika na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu. Prijavom doktorske disertacije „Utopijsko u filozofiji Ernsta Blocha“ boravi u Tibingenu i sluša predavanja profesora Ernsta Bloha, a nakon odbrane doktorata na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, 24. marta 1970. godine gostuje kao stipendista Humboltove zadužbine u Bonu.
Doktorsku disertaciju odbranio je pred komisijom: prof. dr. Gajo Petrović, prof. dr. Branko Bošnjak i prof. dr. Predrag Vranicki, koji su je visoko ocijenili. Štampana je u Beogradu 1973. godine pod naslovom “Filozofija Ernsta Blocha“ u izdanju Instituta za međunarodni radnički pokret. Početkom 1972. godine dr. Rasim Muminović je izabran u zvanje vanrednog profesora za kolegij „Socijalna i politiĉka filozofija“ na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu. Povjereno mu je uređivanje 35. toma Sabranih djela Marksa i Engelsa kao i redakcija Blochovih knjiga “Politička mjerenja“, za koju je izvršio izbor i napisao Predgovor, te “Temeljna pitanja ontologije“, za koju je napisao opširni Pogovor.
Prelaskom na Filozofski fakultet u Sarajevu biva izabran u isto zvanje, vanrednog profesora, 1974. godine i drži predavanja pod naslovom “Marksizam i noviji razvoj filozofije i nauke“, te izvodi i specijalne kolegije na postdiplomskom studiju Odsjeka za filozofiju i sociologiju. U zvanje redovnog profesora izabran je 1979. godine. Nakon odlaska u penziju prof. dr. Rasim Muminović izabran je u zvanje profesora emeritusa.
Muminović je sudjelovao u radu Korčulanske ljetne škole, bio njen član Odbora i saradnik mnogih jugoslovenskih časopisa (“Praxis“, “Pregled“, “Život“, “Naše teme“, “Filozofija“ i dr.).
Devedesetih godina izdaje djela u kojima se kritički bavi ideologijama 20. vijeka u trotomnom opusu “Filozofija ideologije“,čiji prvi tom nosi podnaslov „Ideologija i trezvena zbilja“, drugi “Panorama destruktivnih ideologija 20. stoljeća“, a treći tom “Izazovi novog milenija“ u izdanju kuće “El-kalem“. Za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini biva protjeran od strane srpskih snaga iz svog stana u sarajevskom naselju Grbavica, te otuđen od svojih stvari i knjiga. Početkom 2000-ih izdaje knjigu “Hadži Murad i Sandžak“ u kojima se bavi istorijom Sandžaka.
Muminović je sredinom 90-ih godina izdao i knjige “Srbizam i stradalništvo Bošnjaka“ (Sarajevo, 1994) i “Fenomenologija srpske genocidne svijesti“ (Ankara, 1995) kritikovanim zbog svog navodnog rasističkog sadržaja.
Osim članstva u odboru Korčulanske ljetne škole, bio je član Udruženja filozofa Jugoslavije, predsjednik Udruženja filozofa Bosne i Hercegovine, član Matice Bošnjaka Sandžaka, Vijeća Kongresa bošnjačkih intelektualaca, Savjeta Bošnjačke zajednice kulture Preporod i drugih.
Preminuo je 24. oktobra 2012. godine u Sarajevu. Sahranjen je na mezarju u sarajevskom naselju Buča Potok.