Stranka demokratske akcije Sanžaka savjetovala je danas Bošnjake u Srbiji da se ne odazivaju na pozive za vježbe u rezervnom sastavu Vojske Srbije.
Kako je prenio radio Sto plus, generalni sekretar Stranke Ahmedin Škrijelj je na konferenciji za novinare pozvao i pravosudne organe da ne kažnjavaju one koji se “zbog opravdanog straha i brige za svoj život” ne odazovu pozivu.
Škrijelj je dodao da se građani toj partiji žale od juna prošle godine, kada su počeli da dobijaju pozive za vojne vježbe.
On je, ponavljajući stavove sa nedavnog skupa ove partije “Za slobodu i sigurnu budućnost” u centru Novog Pazara, dodao da je država dužna da svojim građanima obezbijedi pravo na život, slobodu, sigurnost i ekonomski razvoj, bez uslovljavanja.
No, međutim, dobri poznavoci političkih prilika u Sandžaku ocjenjuju da iza zaoštravanja retorike SDA i njihove navodne zabrinutosti za nacionalna prava Bošnjaka zapravo stoji pokušaj Sulejmana Ugljanina da glumi žrtvu i da se ponovo ubaci u političku arenu.
Sociolog iz Novog Pazara Andrijana Maksimović nedavno je u izjavi za Sputnjik ocijenila da Ugljanin pokušava da ispliva na političku površinu, odnosno, da ponovo skrene pažnju na sebe.
“On je svjestan da je u sjenci svih ostalih aktera iz ovog regiona i pokušava da skrene pažnju na sebe. Bukvalno ono, šta sada sa mnom, šta ću ja? Koliko ćete meni državo da date i koliko sam ja jak? U tom smislu želi da privuče pažnju, želi da dobije simpatije, igra na nacionalne osjećaje, da kod ljudi ponovo probudi vezanost za stranku i da pokaže da i dalje želi da bude aktivan, da stvari na ovim prostorima ne mogu da se odvijaju bez njega“, objašnjava Maksimovićeva.
To što Ugljanin ponovo igra na kartu ugroženosti ljudskih i manjinskih prava sandžačkih Bošnjaka i što, zarad sopstvene promocije, u dnevno-političke svrhe zloupotrebljava realne probleme bošnjačkog naroda na ovim prostorima, direktno je povezano sa najavljenim izborima za Bošnjačko nacionalno vijeće, koji će biti održani tokom ove godine.
“Zabrinutost” SDA Sandžaka i priča o ugroženosti prava Bošnjaka posebno je izražena posljednjih godina, nakon gubitka pozicija u Vladi Srbije njenog lidera Sulejmana Ugljanina.
Kao najilustativniji primjer dijametralno suprotnih stavova ove stranke govori činjenica da je do samo prije neku godinu, kada je Ugljanin bio član Vlade Srbije, stav SDA o Vojsci Srbije bio drastično drugačiji.
Podsjećamo, oktobra 2009. godine lider ove stranke Sulejman Ugljanin, kao ministar u vladi Mirka Cvetkovića, prisustvovao je Združenoj vojnoj vježbi Vojske Srbije “Odlučan odgovor” održanoj na Pešteri.
Vježbi su pored predsjednika Tadića i ministra Ugljanina, prirustvovali i ministar odbrane Dragan Šutanovac, ministar policije Ivica Dačić, kao i ministar Rasim Ljajić.
Vidno raspoloženom Sulejmanu Ugljaninu Vojska Srbije tada očito nije bila “prijeteća oružana sila”, koju danas označava nepoželjnim faktorom u Sandžaku i čije povlačenje iz ove regije zahtijeva u posljednje vrijeme.
SDA je čak na svom zvaničnom sajtu prenijela informaciju medija o održavanju vojne vježbe na Pešterskoj visoravni, i ni jednom rečju nije negativno govorila o Vojsci Srbije.
Interesantno je ovom prilikom pomenuti i to da je te 2009. godine, u vrijeme održavanja pomenute vojne vježbe, Mešihat Islamske zajednice u Srbiji kojim je rukovodio Muamer Zukorlić izdao saopštenje u kome se tvrdilo da je bošnjačko stanovništvo u Sandžaku uznemireno zbog nedavne vježbe na Pešterskoj visoravni.
“Naziv vojne vježbe ‘Odlučan odgovor’ zapravo predstavlja poruku Bošnjacima da ih aktuelni režim doživljava kao opasnost, a ne kao ravnopravne građane države Srbije”, pisalo je u saopštenju Mešihata.
Istovrmeno predsjednik Srbije Boris Tadić optužen je za nacionalističku retoriku, zbog rečenice: “Branimo nacionalne interese države i nacionalne interese srpskog naroda.”
Mešihat je tvrdio da se Bošnajci ne mogu naći ni u formulaciji “država”, a nisu ni srpski narod.
Vojna vežba na Pešteru je, prema tadašnjoj tvrdnji Mešihata, “u suprotnosti sa međunarodnim pravom po čijim propisima Vojska nije smjela organizovati vojne vježbe na prostoru gdje pretežno žive pripadnici manjinskog naroda.”
Zanimljivo je da su se sada uloge zamijenile. Sada Zukorlić obija beogradske pragove nudeći bošnjačko praštanje i pomirenje srpskoj eliti, dok se Ugljanin preko noći sjetio nacionalnih prava i diskriminacije.
Očito je da bošnjačkim političarima diskriminacija Bošnjaka i prava zavise od fotelja u Beogradu, tako da možemo očekivati da ako Ugljanin uđe u Vladu opet priredi neku vojnu vježbu, a ako Zukorlić iz nje bude izbačen da će Bošnjaci ponovo biti diskriminisani.