Tokom stravičnih zločina počinjenih nad civilnim stanovništvom u Višegradu, mnoge djevojke su silovane i ubijene od strane pripadnika paravojnih formacija u zloglasnom logoru “Vilina Vlas”. Među njima je i 19-godišnja Jasmina Ahmetpašić, čija je potresna sudbina postala simbol očajničkog otpora zločincima.
Autor: Redakcijski kolegijum Portala Sandžačke
Vilina Vlas je bio logor za silovanje koji je bio aktivan tokom rata u Bosni. Služio je kao jedan od glavnih zatočeničkih objekata u kojem su premlaćivani, mučeni i ubijani bošnjački civili zarobljenici, a žene silovane od strane zatvorskih čuvara tokom masakra u Višegradu tokom rata u BiH 1990-ih. Nalazi se oko četiri kilometra sjeveroistočno od Višegrada, u selu Višegradska Banja.
Osnovao ga je Užički korpus krajem aprila 1992. godine i odigrao je značajnu ulogu u etničkom čišćenju nesrpskog stanovništva na tom području. Hotel je služio kao kamp “bordel”. Bošnjačke žene i djevojčice, među kojima mnoge još nisu imale 14 godina, u logor su doveli policajci i pripadnici paravojnih grupa Bijeli orlovi i ljudi Arkana i Vojislava Šešelja, navodi Wikipedia.
Zločinac Milan Lukić, vođa lokalne grupe paravojnih formacija koje se nazivaju Bijeli orlovi, Osvetnici ili Vukovi, osnovao je svoj štab u hotelu Vilina Vlas, jednoj od različitih lokacija gdje su bili zatočeni lokalni Bošnjaci. Grupa, povezana sa lokalnom policijom i srpskim vojnim jedinicama, imala je istaknutu ulogu u etničkom čišćenju Višegrada, počinivši brojne zločine uključujući ubistvo, silovanje, mučenje, premlaćivanje, pljačku i uništavanje imovine.
Prema svjedočenjima preživjelih, ozloglašeni zločinac Milan Lukić oteo je Jasminu od roditelja u ulici Pete sandžačke brigade br. 5 i odveo je u “Vilinu Vlas”. Njen očajni otac Mehmed obijao je pragove, molio za pomoć, ali uzalud – nije uspio spasiti svoju kćer, piše Domovina.ba.
Pred užasima koji su je čekali u logoru, Jasmina je odlučila skočiti sa trećeg sprata “Viline Vlasi”, radije birajući smrt nego mučenje i poniženje. Višegrađani pamte njen tragičan odlazak s riječima: “U bijegu od zločinaca skočila je i između zločinačkog iživljavanja i smrti odabrala odlazak s ovog svijeta.”
Jasmina se nalazila na listi nestalih osoba iz BiH, a njen slučaj je spomenut u izvještaju međunarodnih eksperata o promjenama etničkog sastava Višegrada 1991-1997, korištenom na suđenju Lukićima. Dvije godine kasnije, njeni posmrtni ostaci pronađeni su i identificirani tokom isušivanja jezera Perućac.
Njena tragična sudbina podsjeća nas na strahote koji se nikada ne smiju zaboraviti niti ponoviti.