Podrška lidera SDA Sandžaka, Sulejmana Ugljanina, studentskom pokretu u Srbiji nije samo izraz solidarnosti. To je promišljena politička strategija kojom pokušava ojačati svoj položaj i proširiti uticaj izvan Sandžaka.
Autor: Nedžad Smilagić
Ugljanin koristi studentski pokret da svoj politički brend proširi na širu javnost. Njegovo pojavljivanje u kontekstu pokreta sa univerzalnim zahtjevima – pravda, sloboda, odgovornost – omogućava mu da prevaziđe etničke granice i postane dio građanske opozicije. To je rijetka prilika da Ugljanin, često percipiran kao nacionalni političar, djeluje kao faktor šire opozicione energije u Srbiji.
U trenutku kada studentski pokret dobija sve širu podršku građanskih krugova, Ugljanin se pokušava pozicionirati kao dio proevropske i demokratske opozicije. Time gradi mostove prema potencijalnim partnerima izvan bošnjačkog korpusa i pokazuje političku zrelost.
Na unutrašnjem planu, podrška studentima je i poruka bošnjačkim biračima. U trenutku kada mlađe generacije Bošnjaka traže promjene, Ugljanin pokušava pokazati da “čuje glas mladih” i spriječiti njihovo udaljavanje od SDA. Time učvršćuje poziciju kao “principijelnog i hrabrog” lidera – ključni element njegove političke reputacije.
Ugljaninova podrška nije bez rizika. Vlast u Beogradu može je upotrijebiti kao dokaz da su protesti “sponzorisani” ili “politički instrumentalizovani”, što bi moglo poslužiti za pojačanu represiju. Umjesto podrške studentima, to može doprinijeti njihovoj dodatnoj stigmatizaciji.
Ovom taktikom Ugljanin šalje poruku svojoj bazi – da ostaje dosljedan “borbi protiv Beograda” i da je jedini koji “smije reći ono što drugi prećutkuju”. To učvršćuje sliku o njemu kao hrabrom lideru, ali istovremeno gura SDA u ulogu vječite opozicije bez realne moći.
Podrška studentskom pokretu je pokušaj Ugljaninove revitalizacije na nacionalnoj sceni. Dok javno podržava buntovnu mladost, suštinski pokušava ponovo pronaći svoje mjesto u političkoj ravnoteži Srbije. Ako se ovaj potez pokaže više kao proračun nego kao princip, mogao bi završiti kao još jedan epizodni performans u dugom političkom životu gdje je granica između uvjerenja i koristi uvijek bila tanka.
Ugljaninova podrška studentima je sofisticirana igra moći. Njome pokušava redefinisati svoj politički imidž, povećati relevantnost SDA Sandžaka i uspostaviti most prema građanskoj opoziciji. Iako se može tumačiti kao čin solidarnosti, u pozadini stoji duboka svijest o mogućnostima koje otvaraju društveni potresi – posebno oni koji nose moralni, a ne etnički naboj.
Ako studenti simbolizuju budućnost, Ugljanin pokušava pokazati da i on, nakon četiri decenije politike, još uvijek zna gdje ta budućnost počinje.
Izvor: Sandzacke.rs