Na današnji dan 22. oktobra 1992. godine, pripadnici srpskih oružanih snaga i paravojnih jedinica pod komandom osuđenog ratnog zločinca Milana Lukića, nakon legitimisanja svih putnika, iz autobusa izvode samo građane Republike Srbije bošnjačke nacionalnosti, njih 16, iz sela Sjeverin u opštini Priboj kojima se nakon tog dana gubi svaki trag.
Oteti Bošnjaci, koji su i tog jutra redovom linijom putovali na posao u Priboj, najsvirepije su mučeni, a kasnije u Višegradu ubijeni na obali Drine, saopćili su danas iz Bošnjačkog nacionalnog vijeća.
Večer uoči ovog događaja, ispred porodične kuće u Sjeverinu otet je Sabahudin Ćatović i odveden u nepoznatom pravcu. U ovom periodu u Sjeverinu su nedužno stradali Ramo Berbo i Hasan Mujović.
Tokom prethodne 32 godine pronađeni su posmrtni ostaci samo jedne žrtve, Medredina Hodžića, dok se ostali i dalje vode kao nestala lica.
Bošnjačko nacionalno vijeće izražava najdublje saosjećanje sa žrtvama zločina u Sjeverinu i drugih zločina počinjenih nad Bošnjacima u Sandžaku i njihovim porodicama i traži od nadležnih državnih organa da napokon pristupe otkrivanju i identifikaciju posmrtnih ostataka žrtava.
Napominjemo da porodicama čiji su najmiliji žrtve zločina u Sjeverinu još uvjek nije priznat status civilnih žrtava rata, čime im država Srbija svjesno preko trideset godina uskraćuje neophodnu podršku, psihosocijalnu zaštitu i zvanično priznanje i odgovornost za ovaj zločin.
I danas, nakon 32 godine, Bošnjačko nacionalno vijeće, insistira na izmjeni i dopuni Zakona o pravima boraca, vojnih invalida, civilnih invalida rata i članova njihovih porodica kako bi se ukidanjem diskriminatornih odredaba za građane Srbije, omogućilo sticanje statusa civilnih žrtva rata za porodice stradalih u sjeverinskom zločinu.
Bošnjačko nacionalno vijeće će sve svoje kapacitete staviti na raspolaganje porodicama žrtava zločina u Sjeverinu, u nastojanju da ostvare svoja prava u Republici Srbiji, dobiju adekvatan status i priznanje svega što su doživjeli.
Izražavamo saosjećanje sa žrtvama zločina u Sjeverinu, Štrpcima, Kukurovićima, Bukovici i drugih zločina počinjenih nad Bošnjacima u Sandžaku i njihovim porodicama.
Činjenica da organi Republike Srbije do danas nisu ništa učinili na rasvjetljavanju ovog i drugih zločina počinjenih nad Bošnjacima Sandžaka te kažnjavanju zločinaca, predstavlja opasnu poruku za Bošnjake koji danas žive u Srbiji.
Nakon legitimisanja svih putnika, tog 22. oktobra 1992. godine, iz autobusa su izvedeni samo građani bošnjačke nacionalnosti – Mehmed Šebo, Zafer Hadžić, Medo Hodžić, Medredin Hodžić, Ramiz Begović, Derviš Softić, Mithad Softić, Mujo Alihodžić, Alija Mandal, Sead Pecikoza, Mustafa Bajramović, Hajrudin Sajtarević, Esad Džihić, Idriz Gibović, Ramahudin Ćatović i Mevlid Koldžić.