Snimak četničkog orgijanja iz Priboja, na kojem se vide zamjenik načelnika Regionalnog centra granične policije za Crnu Goru Vidosav Avramović, službenik Policijske uprave Priboj Marko Žujić, bivši pomoćnik zapovjednika Milojica Bjelović Mime te policijski službenici Goran Šalipur, Vladan Janjušević, Dragan Zeković i još nekoliko pripadnika Policijske uprave iz ovog grada, uznemirio je pripadnike bošnjačkog naroda u Sandžaku.
Znajući kakav je bio odnos srbijanske policije i vojnih formacija bio prema Bošnjacima u Priboju i ostatku Sandžaka tokom devedesetih godina prošlog stoljeća, ovakvi istupi policijskih službenika moraju se shvatiti ozbiljno, te zahtijevaju reakciju državnog vrha Srbije.
Nakon održavanja Referenduma o autonomiji Sandžaka u oktobru 1991. godine, aktivisti Stranke demokratske akcije u Priboju i okolini bili su kontinuirano izloženi torturi i ugnjetavanju, o čemu je Džemail Halilagić, dugogodišnji aktivista za ljudska prava i novinar detaljno pisao u autorskom djelu pod nazivom “Sandžak bez Bošnjaka – velikosrpski zločinački plan”.
Da su dešavanja s kraja 1991. godine bila samo uvod u zločine nad Bošnjacima ovog kraja, dokazuje niz zločina koji su počinjeni od srpskih vojnih i paravojnih formacija na području Općine Priboj. U selu Kukurovići tokom februara 1993. godine, ubjena su tri Bošnjaka, a selo je upotpunosti bilo zapaljeno.
“Selo Kukurovići nalazi se na tromeđi Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine, u kojoj se tada odvijao oružani sukob. Napadu na selo prethodilo je stacioniranje pripadnika Užičkog korpusa VJ na uzvišenja koja ga okružuju, kao i višemjesečno maltretiranje, pljačkanje i zastrašivanje njegovih stanovnika koje je uzrokovalo odlazak velikog broja njih. Tog 18. februara 1993. godine, pripadnici VJ izvršili su pješadijski i minobacački napad na Kukuroviće.
Preostali mještani pobjegli su iz sela, a njihova imovina je uništena i zapaljena. Kada se dva dana kasnije njih nekoliko vratilo u selo, zateklo je zgarišta i pobijenu stoku, a u spaljenim kućama tijela troje ubijenih staraca – Uzeira Bulutovića, Mušana Husovića i Fatime Sarač. U aprilu iste godine, kada u selu više nije bilo stanovnika, zapaljeno je još osam kuća”, stoji u izvještajima Fonda za humanitarno pravo (FHP) i Sandžačkog odbora za zaštitu ljudskih prava i sloboda.
Koliko su Bošnjaci Priboju bili izloženi srpskoj torturi govori i podatak da je broj Bošnjaka u Priboju prepolovljen u periodu od 1991. do 2002. godine.
Prema podacima u knjizi “Sandžak bez Bošnjaka – velikosrpski zločinački plan” na popisu 1991. godine u Priboju je bilo 33% Bošnjaka (koji su se izjasnili uglavnom kao Muslimani), a na popisu 2002. godine bilo ih je 15%, što je za oko 7.000 ljudi manje.
Približno dvadeset sela i zaseoka u pribojskoj općini, koja gravitiraju Bosni, etnički je očišćeno, 185 kuća je uništeno. U pribojskom selu Sjeverin oteto je 22. oktobra 1992. godine i ubijeno 17 Bošnjaka. Iz voza u Štrpcima 27. februara 1993. godine oteto je i ubijeno 19 Bošnjaka iz Sandžaka.
Izvor: Stav.ba