Istoričar Milivoj Bešlin izjavio je da su jugoslovenski partizani bili najuspješnji kontinentalni pokret otpora u Evropi, ovjenčani svjetskom slavom.
“Jugoslovenski partizani su izašli iz tog rata ne samo kao pobednici, ne samo kao ovenčani svetskom slavom kao najuspešniji kontinentalni pokret otpora, njima je u tom trenutku more do članaka i to samopouzdanje nije mogla da sruši ni činjenica da su mogli da dođu čak i u sukob sa Amerikom”, rekao je Bešlin u emisiji “24 minuta sa Zoranom Kesićem“.
Govoreći o okolnostima pod kojima je američki predsjednik Hari Truman posthumno dodijelio orden četničkom komandantu Draži Mihailoviću, Bešlin je rekao da ne treba zaboraviti da Ruzvelt, kao ratni predsjednik SAD, nikada nije odlikovao Mihailovića.
“U martu 1948. godine Truman dodeljuje taj orden, to je već vrijeme novog rata, to je hladni rat, kada je Jugoslavija, kako američki izvori navode, najverniji sovjetski satelit, a Sovjeti su ključni neprijatelj SAD u tom momentu. To je vrijeme prije Rezolucije Informbiroa. Pre toga, 1946. godine, Tito je čak oborio dva američka aviona, i to je bilo strašno poniženje za Amerikance. I oni podržavaju opoziciju i šalju Titu poruku tim ordenom“, naveo je Bešlin.
Govoreći o ordenu koji je Mihailoviću dodijelio u februaru 1943. godine Šarl de Gol, Bešlin je rekao da tada Francuska ne postoji kao dio antifašističke koalicije, jer je bila okupirana.
“De Gol je tada predvodnik jednog od pokreta otpora. Humoristička serija ’Alo, alo’ je u izvesnom smislu dobro oslikala kako je izgledao taj pokret otpora. Da se razumemo, jugoslovenski pokret otpora je bio mnogo uspešniji i efikasniji od francuskog. Dakle, De Gol tada nema pojma šta se dešava u Francuskoj, a kamoli šta se dešava u Jugoslaviji, ne zna čovek, nema izaslanike, nije na vlasti, on je u borbi. Njegov orden je bio samo motivisan antikomunizmom jer je i sam imao konkurentski komunistički pokret otpora u Francuskoj“, rekao je Bešlin.
Dodao je da je samo jedna svjetska sila u svakom trenutku znala šta se dešava u Jugoslaviji tokom Drugog svjetskog rata, a to je Velika Britanija i njen premijer Vinston Čerčil.
“Čerčil u svakom trenutku – i u četničkom i u partizanskom pokretu – imao svoje ljude. Ali, kao što znamo, britanskog odlikovanja za Mihailovića nikada nije bilo i oni su inicirali da pomoć ide samo jednom pokretu – partizanskom – kao jedinom delatnom u borbi protiv nacista na području Jugoslavije“, kazao je istoričar.
Bešlin je dodao da je Draža Mihailović bez ikakve sumnje bio kvisling i saradnik okupatora.
“Istorijski fakti su vrlo jasni. Već nakon 31. oktobra 1941. godine Mihailović je izdao nalog za napad na partizane na teritoriji Užičke republike, što je i sam na suđenju priznao. Potom se 11. novembra u selu Divci u blizini Valjeva sastao sa predstavnicima njemačke komande, gdje on Nijemcima – dakle okupatorima – nudi saradnju i kaže da mu daju oružje jer imaju zajedničkog neprijatelja, a to su komunisti, i daje im garancije da to oružje neće biti okrenuto protiv njih, čak i ako mu takva borba bude nametnuta. Pedantni Nijemci su vodili čitav stenogram o tom razgovoru. To je, dakle, bio početak saradnje“, naveo je Bešlin.
Izvor: Autonomija.info