Sjednica Skupštine grada Novog Sada u srijedu navečer je prekinuta kada se za govornicom pojavio odbornik Pokreta obnove kraljevine Srbije (POKS), s četničkom kokardom na šajkači, i rekao da su komunizam i fašizam isto, javio je novosadski portal 021.rs.
Do incidenta je došlo tijekom rasprave o podizanju spomenika “Nevinim žrtvama 1944/45” u Novome Sadu, po prijedlogu Saveza vojvođanskih Mađara (SVM), koja je u koaliciji s vladajućom Srpskom naprednom strankom. Spomenik bi, po ideji SVM-a, bio podignut nevino stradalima nakon što su jedinice Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije 23. listopada 1944. oslobodile Novi Sad od fašista.
Stajao bi u naselju Liman IV, a na postamentu bi na srpskom, mađarskom i njemačkom jeziku pisalo “U spomen svim nevinim žrtvama 1944/1945”.
Poslije prekida sjednica je nastavljena i prijedlog odluke o podizanju spomenika je usvojena glasovima SNS-a, SVM-a i POKS-a.
Opozicija, u kojoj su prodemokratske kao i ultradesničarske stranke, osudila je inicijativu ističući da istraživanja pokazuju da je oslobodilačka vojska izvršila smrtne kazne nad ljudima koji su prethodno osuđeni kao pripadnici okupatorskih snaga ili njihovi domaći pomagači.
Reagirajući na istup odbornika POKS-a Saše Novakovića, koji je s kokardom na kapi rekao da su komunizam i fašizam isto, odbornici Lige socijaldemokrata Vojvodine (LSV) i Demokratske stranke (DS) reagirali su tako što su uzeli riječ i naveli da se ne mogu izjednačavati komunizam i fašizam, te da se u Skupštini Novog Sada radi revizija povijesti.
Portal 021.rs ukazuje da do danas historičari nisu dali jasnu i nedvosmislenu ocjenu o događanjima u Novom Sadu na kraju Drugog svjetskog rata.
“Dokaza o navodnim zločinima i masovnim strijeljanjima i pored raznih priča nema. Svojedobno su u Rajinoj šumi, početkom devedesetih godina pronađeni kosturi i pretpostavke su da su u pitanju strijeljani koje je komunistička vlast smatrala protivnicima nove države“, navodi portal.
Dodaje da je tijekom 1944/45. bilo je više suđenja suradnicima okupatora koji su sudjelovali u masovnim zločinima nad srpskim i židovskim stanovništvom i članovima NOB-a od 1941. do 1944. godine i koji su osuđeni na smrt.
“Veliki broj pripadnika mađarske i njemačke nacije pobjegao je s trupama okupatora, mnogi koji su ostali u gradu nakon oslobođenja završili su u raznim logorima, dok je njemačka populacija u godinama poslije rata uglavnom preseljena u Njemačku“, zaključuje novosadski portal 021.rs.