Iako je raketa od svog pojavljivanja u javnosti izazivala strah kod zapadnih eksperata, 19. marta njenom upotrebom u rusko-ukrajinskom ratu svijetu je obznanjena sposobnost Rusije da udari bez mogućnosti paritetnog konvencionalnog odgovora.
Još prvog marta 2018. godine tokom svog obraćanja Vladimir Vladimirovič Putin je javnosti obznanio da su testovi uspješno završeni kada je u pitanju razvoj hipersonične rakete. O njenom imenu tada se samo nagađalo, prvobitno je stručnoj javnosti bila poznata kao “Projekt 9M720” najpoznatijeg rusko-sovjetskog raketnog biroa NPO “Novator”. Kada je u decembru 2017. godine pušten snimak rakete koja izgleda monstruozno velika čak i za veliki presretače kakav je MiG-31, javnosti je predočeno lansiranje nesumnjivo najvećeg dostignuća ruskog raketnog mašinstva, pri čemu su usvojena znanja iz sovjetske ere.
Tako je u javnosti od 2018. godine ta raketa imenovana kao “Kindžal” (rus. Kinzhal), odnosno Kh-47M2. “Kindžal”, odnosno “Bodež”, kako u prijevodu glasi, dobio je NATO kodifikaciju “Dagger”. Pouzdano se zna da je ova raketa inicijalno testirana u Južnom vojnom okrugu Ruske Federacije, ali je prvo bojevo krštenje imala u Siriji, pri čemu se vode nagađanja da li je u Siriji testirana 2017. ili 2018. godine. Ono što se sada može definitivno zaključiti jeste njen inicijalni predak, odnosno raketa iz koje je nastao Kh-47M2, a to je naravno “Iskander 9K720”. “Kindžal” je zapravo hipersonični “Iskander” s dodatnim poboljšanjima smanjene radarske zamjetljivosti, hipersonične brzine te nepravilne kvazitrajektorije leta koja ima elemente i krstarećeg i balističkog leta. Po deklariranosti, vozila koja razvijaju krstareću brzinu najmanje 5 maha jesu hipersonična, odnosno imaju hipersoničnu brzinu.
Prvobitno je “Kindžal” testiran s moderniziranom verzijom nadzvučnog lovca-presretača MiG-31 BM, međutim, ta gađanja, prema svemu sudeći, napuštena su s obzirom na to da su sposobnost pogodaka uspješno Rusi uspjeli usavršiti s posljednjom modernizacijom MiG-31 aviona, a to je modernizacija K. Modernizirani MiG-31K je, koliko je poznato, kao nivo modernizacije jedini sposoban lansirati hipersonične rakete s obzirom na to da su mu uklonjene rakete za dogfight borbu, odnosno rakete zrak-zrak. Pretpostavlja se da su modernizirani MiG-31K avioni smješteni u jugozapadnom dijelu Rusije, kao napadna eskadra za duboka i precizna dejstva.
Podaci su podijeljeni oko broja moderniziranih MiG-ova 31 sposobnih za lansiranje Kh-47M2, jedni podaci navode šest, a drugi deset aviona koji su od 2018. sposobni za tu vrstu zadataka. Također, pretpostavlja se da je cjelokupna eskadra smještena u Akhtubinsku, 150 km istočno od Volgograda. Uopće, u Akhtubinsku je smješten 928. testni centar “Chkalov” ruskih zračno-kosmičnih snaga, pri čemu je, prema nekim informacijama, i izvršena modernizacija nadzvučnog presretača MiG-31.
S aspekta mašinske konstrukcije hipersoničnog raketnog motora, radi se o dva lijevka povezana uskim dijelovima, pri čemu je u prvom lijevku zrak koji ima ulogu oksidatora. U centralnom dijelu konstrukcije vrši se sagorijevanje čvrstog goriva, pri čemu nije poznata varijacija kod “Kindžala”, da li se radi o gelastim ili praškastim čvrstim raketnim gorivima. U drugom lijevku se produkti sagorijevanja, kao mlaz, pojavljuju izvana. Nominalni domet s MiG-31K aviona za raketu Kh-27M2 jeste 2.000 km, pri čemu sam avion ima domet preko 2.000 km. S tim da bi ispaljen sa strateškog bombardera u razvoju TU-22M “Kindžal” mogao imati domet i do 3.000 kilometara. S druge strane, poznato je da Kh-27M2 nosi bojevu glavu do 500 kg (američki izvori navode 480 kg), konvencionalnu i nuklearnu bojevu glavu. Procjenjuje se da je masa rakete tokom lansiranja i uopće oko 4.300 kilograma. Također, raketa je prečnika oko jedan metar, a dužine osam metara. Deklarirana brzina rakete jeste 10 maha, odnosno 12.250 km/h, pri čemu “Kindžal” najkraći impul ubrzanja ostvaruje do četvrtog mahovog broja, s tim da stručnjaci dvoje oko mogućnosti postizanja brzine od 10 maha.
Tri su ključna elementa koji hipersoničnu (ALBM) raketu Kh-27M čine nedostižnom u svijetu raketnog mašinstva: 1) hiperosonična brzina dosad nedostignuta, 2) nepravilna kvazibalistička putanja i 3) sposobnost manevra pri hipersoničnim brzinama. Zbog svoje manevrabilnosti i hipersonične brzine te smanjene radarske zamjetljivosti, raketa “Kindžal” nema pandan u spektru američkim protivbalističkih raketa iz paketa THAAD. Od najnaprednije protivbalističke rakete iz ABM štita postavljenog u Poljskoj i Rumuniji, čuvene rakete SM-6 s brzinom od 1.2 km po sekundi, “Kindžal” je brži dva puta.
Sa sposobnošću pogotka po vertikalnoj osi na cilj s uglom od 90 stepeni, “Kindžal” je smrtonosan po plovne ciljeve jednako kao i “Cirkon”. A uz domet hipersoničnog MiG-31K, Kh-27M2 bi primjerice ispaljen iz reona Lenjingrada pobjegao u srednjem kursu svim PVO sistemima Švedske pa i Norveške i sigurno pogodio cilj na moru zapadno od Norveške. Iako je raketa od svog pojavljivanja u javnosti izazivala strah kod zapadnih eksperata 19. marta njenom upotrebom u rusko-ukrajinskom ratu, svijetu je obznanjena sposobnost Rusije da udari bez mogućnosti paritetnog konvencionalnog odgovora. CNN je tek prenio da su Sjedinjene Američke Države pratile let i pogodak rakete u realnom vremenu.
Izvor: Stav.ba